کد مطلب:30333 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:24

گنجینه پرسمان » اعتقادات

چرا در زمان سختي و گرفتاري ها فقط وجود خدا را احساس مي كنيم؟

عدم شناخت مقام پروردگار، بي توجهي به قيامت، ناآگاهي نسبت به بي اعتباري مال و مقام و ثروت دنيا، بي خبري از وسوسه هاي شيطان و شيطان صفتان از مهم ترين عواملي است كه باعث مي شود در مواقع رفاه و آسايش به فكر خدا نباشيم و در حال غفلت به سر ببريم.

غرور

يكي از عوامل فراموش كردن ياد خدا در زمان رفاه و آسايش، غرور است، زيرا مغرور تنها پيروزي هاي خود را مي پسندد و به امتيازهاي خود مي بالد و گاه همه اين ها را جاودان مي پندارد! همين امر سبب غفلت از واقعيّت ها مي گردد، كه عامل مؤثري براي فراموش كردن ياد خدا خواهد شد.

نعمت بسيار

از طرف ديگر مستي از نعمت سرشار سبب ديگري است كه انسان، خدا را در هنگام رفاه و آسايش فراموش كند. هنگامي كه افراد كم ظرفيت خود را در ناز و نعمت ديدند، گويي مست مي شوند و مستي آن ها را در غفلت از واقعيت هايي كه اطراف او را گرفته است فرو مي برد و اين بي خبري ادامه مي يابد تا سيلي حوادث و مشكلات او را از خواب غفلت بيدار كند.

آرزوهاي طول و دراز

از عوامل ديگري كه باعث مي شود كه انسان در رفاه و آسايش به ياد خدا نباشد، آرزوهاي طولاني و دست نيافتني است، زيرا تمام فكر انسان را مشغول ساخته و از ساير امور غافل مي شود.

محيط نامناسب

ناگفته نماند كه بسياري از محيط ها نيز به طور طبيعي خدا را از ياد انسان مي برد، مجالس غافلان، جلسات لهو و لعب، خانه هاي پرزرق و برق و اشرافي، انسان را از ياد خدا دور مي كند، حتي بسياري از شهر ها در دنياي امروز مبدّل به كانون غفلت از ياد خدا شده است. يكي از راه هاي رهايي از چنگال غفلت ترك شركت در اين گونه جلسات و اماكن و هجرت از شهرهاي آلوده به فساد است.

اگر بيشتر با عظمت خداوند آشنا بشويم و حضور او را در اعماق وجود خود حس كنيم، آن موقع تفاوتي نمي كند كه در رفاه و آسايش باشيم يا در رنج و ناراحتي. در هر دو صورت به ياد خدا خواهيم بود، بنابراين بايد عواملي را كه باعث مي شود در حال رفاه و آسايش به ياد خدا نبود، از بين برد.